بسم الله الرحمن الرحیم

چگونه من در میادین تشخیص دهم که این مشیّت خدا هست یا نیست ؟ این یک مسیر است ؛ یعنی این یک حرکت درونی است که تو اگر به آنچه می دانی عمل کنی ، خداوند علم آنچه را نمی دانی به تو می دهد و تو را وارث علمی که نمی دانی می کند . یعنی در میدانی که تو می دانی چه کاری درست است ، اگر آن را انجام دهی ؛ آن به آن پرده برداشته می شود و می رسی به آنجا که در میادینی هم که نمی فهمی و نمی دانی ، می دانی  .

پس کاری را که می دانی حرام است را انجام نده و اگر حلال بود انجام بده و به آنچه هم که در انجام آن شک داری ؛ توقف کن تا خدا علم آن را به تو بدهد ،

البته در اینجا هم فشار می کشی چون رسیدن به فرقان مشکلات دارد .  

بسم الله الرحمن الرحیم

فشارها و مصایب زندگی ، روح را لطیف می کنند ؛ لذا تو لطیف می شوی و دکمه های درونت را می یابی .

فشار یعنی کمکی که خداوند به ما می کند تا به آن بالا و به آن قلّه برسیم . یک حرکت کوچک تو به طرف خدا  تو را به سراشیبی می اندازد تا سریع تر و آسان تر راه و مسیر خدا را بروی .

حال ما به چه طریق باید حرکت کنیم ؟ با اعتقاد به غیب و عمل به آن اعتقاد .

یعنی آنچه خداوند می فرماید : " بکن " یعنی واجبات را انجام بده و آنچه می فرماید " نکن " یعنی محرمات را ترک کن . وقتی تو در چهار چوب فقه به این طریق عمل کردی و رفتی در هدایت اولیه ؛ او تو را به هدایت ثانویه هل می دهد و تو را در مسیر زیبای عبودیت قرار می دهد و تو عبد او می شوی و این قدم اول تو است که به پلّه ی اول نردبان آسمان پا می گذاری ؛ درست مانند مسافری که بعد از تهیه ی بلیط ، تازه پا به اولین پله ی اتوبوسی می گذارد که می خواهد به طرف مقصد مورد نظر حرکت کند .